Op naar Kelowna.

Vandaag gaan we naar het plaatsje Kelowna. Langzaam gaan we richting het westen. We hebben al flink wat kilometers er op zitten. Maar voor gaan rijden gaan we eerst in het restaurant ontbijten. Wim en de kinderen nemen weer lekker pancakes en ik neem weer het rockfortontbijt. Lekker!!! Deze keer neem ik passiefruit thee, maar die kan je beter late staan. Verschrikkelijk zuur en de kleur! Maar goed neus dicht en drinken maar.

Na het ontbijt pakken we de koffers en de rest ( het lijkt wel een volksverhuizing) en gaan de auto laden. Als we in de auto zitten wil Niels zijn fototoestel. We zoeken maar kunnen hem niet vinden. Wim nog naar boven, blijkt Lennard met zijn neus gekeken te hebben, want hij zat gewoon bij hem in zijn tas. Lekker ding. Maar goed iedereen zit we kunnen. Nee toch niet, want nou moet Niels ook nog naar de wc. Oke Wim er weer uit en met Niels naar het toilet.
Na een kwartier zijn we uit eindelijk zo ver we kunnen rijden.

Het is een lange rit vandaag, maar met de filmpjes op de tablet komen we een heel eind.
Onderweg gaat er een lampje van de airbag branden. Oke en wat nu. Gelukkig ligt er een boekje in de auto, hierin staat dat het niet echt een probleem we kunnen er mee door rijden.

De route is prachtig en we hebben mooie uitzichten. Hier zien we dat er meer bosbouw is en wat voor Wim leuk is we komen ook grote zagerijen tegen. En van die grote truck vol gestouwd met boomstammen.

Op een gegeven moment komen we een tankstation tegen en gaan toch maar even vragen voor de auto. We worden naar een garage verder op gestuurd een paar honderd meter verder. We leggen het probleem voor, maar deze mevrouw heeft niet veel verstand van GMC motoren. Zij adviseert ons naar Salmom Arms BC te rijden. Hier zit een een GMC garage en die kan ons verder helpen.

Een vriendelijke man komt ons helpen en belt ook met Alamo in Kamloops. We kunnen de auto omruilen voor een kleinere, maar het is geen probleem om hier mee door te rijden. Dus we besluiten deze auto te houden.
Op naar Kelowna.

Onderweg zijn ze flink aan de weg bezig. Plots steek voor de auto een coyote of fox over. Zo dichtbij de wegwerkers bizar.
We rijden nu door de wijnroute en mooie gebieden waar beren zouden kunnen zitten. Plots zien we aan de bos rand een bruin/zwarte beer lopen. Helaas kunnen we niet stoppen ivm met de drukte van de auto's achter ons. Maar we hebben hem gezien.

We komen nu door de eerste grote stad, Vernon. Dit is wel wat groter als dat we gewend zijn de afgelopen dagen. En wat is het hier druk. Daarna komen we in de stad Kelowna. We rijden langs het vliegveld en we zien een vliegtuig opstijgen. Dwars over het water, dit is een mooi gezicht.
Dit is echt wel een grote stad en ze hebben hier flink wat winkels en grote Walmarkten. Drie baans wegen.
In de tussetijd is het half vier en we hebben eigenlijk wel honger. Maar we zitten vlak bij het hotel dus we rijden even door.
Wat we niet weten is dat we de bergen in moeten om bij het hotel te komen en die weg is niet bepaald fijn om te rijden. Halverwege komen we een park tegen gelegen aan het meer. We besluiten om hier toch maar even wat te eten. Picknicken. Toto grote vreugde van Niels. We zoeken een tafeltje uit bij het water en gaan lekker broodjes eten. De temperatuur is heerlijk hier en we genieten heerlijk hier. En om het feest compleet te maken eten we lekker nog wat aardbeien. De kinderen spelen nog wat bij het water en na een drie kwartier gaan we weer verder. Aan een man die hier ook zit te relaxen heeft Wim de weg naar het hotel gevraagd en we zaten op de goede weg, nog tien kilometer en dan zijn we er.
De weg is echt verschrikkelijk. Allemaal haarspeldbochten rakelings langs het ravijn en geen vangrail. En wat een mooie huisjes staan hier. Aanleg steigertje voor je bootje, want die moet je hier wel hebben en een prachtig uitzicht op het meer. Maar uiteindelijk zijn we er.
We checken in, maar er staat een dame die het niet allemaal door heeft. We krijgen te horen dat de kamer niet voor ons vijven is dat is niet de bedoeling. Ik geef aan dat ik haar twee vouchers heb gegeven en dat we twee kamers hebben. O echt waar???!!! Oke tweede kamer erbij. We krijgen de papieren en de plattegrond. We moeten helemaal naar beneden. Als ik buiten sta vraag ik aan Wim, zijn die codes dan de sleutel? Wat blijkt de dame heeft de sleutels niet gegeven. Gelukkig stonden we nog bij de receptie en niet beneden bij het appartement, want dat is echt een .... eind omhoog klimmen.
We hebben we een prachtig uitzicht op het meer vanuit onze kamers.

Het restaurant is tot 19.00 uur open en om nou in het stadje te gaan eten en in het donker de weg terug te rijden is geen optie. Dus weer omhoog naar het restaurant.

Als we gegeten hebben gaan we trug naar de kamer, maar dan heb ik een foutje gemaakt. Ik heb de verkeerde sleutels meegenomen. Van onze tweede kamer. Dus de kamer waar al onze spullen staan daar liggen de sleutels van die kamer. Slim.

Wim gaat naar de receptie, maar beneden hangt er een telefoon en na een paar minuten komt de dame van de receptie in haar golfkarretje de sleutel brengen. We kunnen weer in onze kamers. Echt weer een zet van mij. (hahaha)

We besluiten lekker bijtijds naar bed te gaan en morgen vroeg te vertrekken, omdat we morgen ook een redelijk lange rit hebben, dus we nemen even tijdelijk afscheid van elkaar en de jongens gaan naar de andere kamer en de meiden slapen ook bij elkaar. Leonieke vindt het super dat ze even quality time heeft met mama. En morgenochtend zien we elkaar weer.