Op naar Jasper.

Vanmorgen stonden we op met een heerlijk zonnetje door de ramen. Totdat we naar buiten keken en bleek het gesneeuwd te hebben. Weliswaar een dun laagje, maar we moesten de autoruiten ontdoen van sneeuw. Ook leuk om mee te maken.

Vandaag staat er een lange autorit gepland naar Jasper. 290 km. Dat lijkt niet lang, maar er zijn stukken in de bergen waar we niet hard kunnen rijden.

Eerst uit checken. Alles is prima geweest hier en men gaf aan dat het een mooie dag ging worden met het weer. Dat belooft wat!

Via de Bow Valley rijden we naar Lake Louise en daar vandaan pakken we de weg naar Jasper oftewel de Icefields parkway. De Highway 93.

Als we de Bow Valley oprijden is alles wit, terwijl gisteren alles groen was is. Er is vannacht een mooie witte deken overheen gelegd. Wat een prachtig gezicht. En wat kan natuur veranderen. De kinderen zijn zo verbaast dat het er nu zo uit ziet. Dus extra stops om mooie foto's te maken. Heerlijk spelen in de sneeuw, sneeuwballen gooien en na een kwartier met hoog rode konen en door en door koud in de auto. Dit is genieten.

We rijden verder en komen nog een aantal Elks tegen. Verder zien we heel veel vogels onderweg. Ook een mooie specht die vrolijk zit te kwetteren en een grond eekhoorns die met elkaar geluiden zitten te maken. Super! En dan het zicht op de bergen adembenemend!

Bij Lake Louise maken we even een stop. En hier is het weer groen. Het zijn echt plaatselijke buien geweest, lijkt het wel.

Via Lake Louise gaan we de High way 93 op. Richting de Icefields parkway 232km lang. Ook hier worden we gewaarschuwd voor het wild. En volgens de borden is het goed te rijden hier mbt de weersomstandigheden.

We vervolgen onze weg. En ook hier hebben we stukken met besneeuwde bergen, bossen, wegen en dan hebben we het over meters sneeuw en op andere stukken ligt er niks of een heel dun laagje. Het is hier ook min 3 graden.

Na een paar uur rijden komen we bij de Colombia icefields. Dit is een gletser waar je op kunt rijden met een speciale bus. Maar voor Niels is dit helemaal niets en er is boven op de gletsjer allen maar ijs.
Wel maken we hier een aantal foto's met de gletsjer op de achtergrond. En 12,5 jaar geleden toen we hier waren was de sneeuw gesmolten en zagen we meer rotsformaties tot de gletsjer en nu is het een grote witte deken. Ook wel gaaf om te zien.

Dan weer verder met de auto want we hebben nog een aantal kilometers te rijden. En dan kunnen we niet verder rijden, want de weg wordt geblokkeerd door een berggeit. Deze staat vol op de weg en we kunnen er niet langs. Uiteindelijk laat hij ons er door. Ook die hebben we nu gezien. Verder de bergen in er zijn stukken waar je maar 30 tot 50 kilometer kan rijden en heel veel bochten. Wim vindt het erg inspannend rijden. Ook hier ligt er nog meters sneeuw. Wel heel gaaf om te zien. Niet zo gek dat er overal borden staan met mogelijk lawine gevaar. Ook is op sommige plaatsen op de bergen wel te zien dat er lawines zijn geweest. Mogelijk met opzet veroorzaakt om ergere te voorkomen.

Onderweg zie ik wat langs de bosrand lopen. Het lijkt op een wolf, maar het kan ook een coyote zijn. Hij is te ver weg om het goed te zien. En al snel is hij weer tussen de bomen verdwenen. Maar hopelijk kunnen we op de foto het beter zien.

Op een gegeven moment zien we auto's langs de weg staan. En van de vorige keer weten we dat er dan vaak wat te zien is. We remmen al af en dan zien we een auto draaien op de weg. Daar moet dan toch wel wat te zien zijn. Er stappen ook mensen uit om foto's te maken. Dus ook wij stoppen en ik stap uit. Steek de weg over om te kijken wat de mensen zien. Wel in mijn achter hoofd dat het wel eens een beer kan zijn. En jawel langs de kant van de weg staat/loopt een zwarte beer. Als een speer naar de auto en Wim moet de auto draaien. Dus ik weer in de auto en dan foto's vanuit de auto maken. Want je weet nooit wat zo'n beer doet. En sommige mensen proberen zo dicht bij de beer te komen. Ik heb gelukkig wel hele mooie foto's kunnen maken. En ik ben heel blij dat de kinderen nu ook hun eerste beer in het wild in het echt hebben kunnen zien. Ze zijn er ook helemaal vol van. Maar wel veilig vanuit de auto.
We gaan weer verder en na 500 meter staan er weer auto's stil en ook wij stoppen weer. En jawel daar staat weer een zwarte beer. Deze is echt wel een stuk groter als de eerst. Wat boffen we vandaag en onze dag kan niet meer stuk. De kinderen (en ook wij) zijn er helemaal vol van en benieuwd naar de foto's en ik kan zeggen die zijn schitterend.

En dan komen we aan in Jasper. En inderdaad ook hier weer wild langs de kant van de weg wat dan zomaar oversteekt. Zo steken er een aantal elks over op nog geen 50 meter van de wegwerkers. Echt bizar.
In het stadje zelf lopen ze tussen de mensen.

Het is even zoeken naar het hotel en bij navraag blijkt dat we de goede weg hadden, maar verder door moesten rijden en dat het hotel een kleine 20 minuten buiten Jasper ligt. We moet richting Edmonton.

Als we deze weg oprijden zien we weer berggeiten, alleen kunnen we hier niet stoppen. Dus maar door. Er staat heel veel wild langs de weg. Op een gegeven moment zien we op de bergwand de Bighorn Sheeps. Een prachtig gezicht om te zien hoe ze de steile bergwanden beklimmen.
Ook zien we op en langs de weg deze beesten en ze trekken zich niets aan van het verkeer en steken zomaar de weg over of gaan midden op de weg staan. Wat mooi om te zien en we mogen niet klagen wat we allemaal voor wild hebben gezien. Dit hadden Wim en ik nooit durven te dromen.

Uit eindelijk komen we aan bij ons hotel. We krijgen de sleutel en gaan naar het huisje. Eigenlijk willen we ook wat eten, maar omdat het nog vroeg in het seizoen is is het restaurant van dit hotel niet open. We moeten dus terug naar Jasper zelf.
Om het goed te maken mogen we hier wel elke ochtend gratis ontbijten.
Het seizoen gaat pas vanaf half mei starten. Maar dat maakt voor ons niets uit.

Nadat we de tassen en koffers binnen hebben gebracht gaan we naar het stadje en gaan daar bij een steakhouse eten.
Wim heeft bizon en ik een heerlijk stuk hertenbiefstuk. Dit is verrukkelijk. O ja en de kinderen friet met kip en Lennard een hamburger. (standaard recept) En als toetje heeft Lennard koekjes die hij mag dopen in de dark milk(chocomel) en Niels krijgt een bak met reuze aardbeien. Leonieke houdt het bij ijs. Ik neem lekker een cappuccino. En hier doen ze er kaneel in en dat is lekker. Echt een aanrader voor thuis.

En dan weer terug naar het huisje. De kinderen zijn moe en ik wil graag de foto's van vandaag zien dus om 22.00 uur liggen de kinderen heerlijk op een oor. Hopelijk dromen ze heerlijk van alles wat ze vandaag gezien hebben.