Op naar de laatste locatie Banff
Door: Wilma
Blijf op de hoogte en volg Wilma
21 Juli 2017 | Verenigde Staten, Wells Branch
We rijden de 93 op en hopen dat we weer wild zien, maar voorlopig zien we niks.
Bij de Athabascawaterval stoppen we. Het is nog lekker vroeg en er zijn nog weinig toeristen. Wat een enorm natuurgeweld dat water wat met een enorme kracht naar beneden klettert, ongelofelijk wat mooi. Helaas is er net een bus Japanners aangekomen. Met 30 man staan ze in de kloof die naar beneden leidt foto's te maken. De een wil met die de ander wil weer met die op de foto. En ze versperren het hele pad. Gelukkig snapt er een dat we naar beneden willen en uiteindelijk gaan ze op zij.
We komen beneden bij de rivier en zien nu van de onder kant de waterval. Zelfs het water aan de zijkant borrelt in het zand omhoog. Hier staan ook verschrikkelijk mooie bloemen en het is er ook nog stil. Dat is wel erg mooi en de rust is sereen. Alleen het geluid van de waterval. Prachtig. Na een tijdje gaan we weer naar boven. Nog mooie foto's gemaakt dus de foto's van 2,5 jaar gelden kunnen weer verwisseld worden. Helaas zijn we hier ook weer opgegeten door de muggen.
Net voor de enorme hoeveelheid bussen rijden we weer weg. Op naar de icefield parkway. De temperatuur is hier flink gedaald. 6 graden is het hier maar. Helaas zien we geen wild, tot een paar honderd meter voor de icefield. Daar staan auto's omdat ze berggeiten zien. De kinderen zien ze gelukkig ook, maar we kunnen hier niet stoppen, omdat het te gevaarlijk is hier.
Bij de icefield doen we weer een sanitaire stop en wat eten en drinken en gaan daarna verder. We komen. Langs smaragd groen meren, die zo mooi zijn van kleur door het gletsjer water. Bij peyto Lake stoppen we en willen we gaan wandelen.maar de mensen vechten daar om een plekje voor de auto dat we besluiten om door te rijden. We rijden van de week wel terug en doen het dan 's ochtends of 's avonds.
Bij Lake Louise willen we naar het vistor center, maar ook hier is het vechten voor een plekje, dus rijden we ook hier maar door.
Na een kleine 15 minuten rijden draaien we de Bow Valley parkway op. We rijden naar Baker Creek. Hier zullen we onze laatste vier dagen verblijven. We kunnen nog niet inchecken, omdat het huisje nog niet klaar is. We besluiten wat te eten in het restaurant. Heerlijk buiten zitten in het zonnetje. De ober die het drinken komt brengen komt zo uit een Disney film. Wat een lange slungelige man en de manier hoe hij loopt en doet bezorgt mij de slappe lach. We bestellen een steak en voor mij lekker taco's. Het eten is echt heerlijk. Vanavond zullen we wel lekker brood eten, we moeten toch nog boodschappen doen in Banff.
Om even half vier mogen we inchecken hebben we cabin nummer 4. Dat is hetzelfde huisje als vorige keer en hier heb je prachtig uitzicht op de rivier. Geweldig. Het enige wat veranderd is aan de huisjes is dat er een stapelbed in staat en geen twee 1 persoonsbedden.
We brengen onze spullen binnen en ruimen de ijskast in en gaan dan op weg naar Banff.
De wind is weer gedraaid en de lucht is er zwaar. Er is heel veel smog. Helaas zien we behalve dan wat eekhoorntjes geen dieren op de bow Valley. Als we Banff in rijden zie ik een bord dat er brand is in het gebied en dat dit niet gemeld hoeft te worden. Vandaar de dikke rook die in Banff hangt.
Er is nog plek in de parkeergarage en zetten daar de auto neer. Schuin beneden zit de winkel voor de boodschappen.
We rijden daarna weer terug naar Baker Creek en gaan uitvinden waar de brand is. Dat is nog niet zo gemakkelijk, want hier in Baker Creek hebben ze niet als te best internet. Maar uit eindelijk vinden we het. In Kootenay en yoho zijn ook bosbranden en die zorgen weer voor de extreme rook/ smog. Maar wij zitten veilig.
We gaan een beetje betijds slapen want na de beroemde nacht van de afgelopen nacht zijn we daar wel aan toe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley