Naar Mount Robson

Vanmorgen redelijk vroeg opgestaan. Even nog lekker ontbeten in het huisje en daarna de koffers ingepakt en tussen de muggen door in de auto gelegd. Het is echt verschrikkelijk hier met de muggen. Iedereen zit onder de bulten die verschrikkelijk jeuken.
Vandaag gaan we naar mount Robson. Het is gelukkig nu ook een stuk minder lang rijden doordat we nu al naar blue river zijn gegaan.
We rijden echt een prachtige weg. Met mooi uitzichten. Gelukkig is de wind weer gedraaid en wordt het weer wat helderder.
We rijden richting Valemount. In de veronderstelling dat we zo naar Terracana lodge rijden, maar dat valt tegen. We gaan naar de visitor information en laten ons informeren over de situatie in de regio en de bosbranden en waar we naar toe moeten. We vragen waar de dichtstbijzijnde supermarkt is. De supermarkt is aan de overkant en hier halen we nog wat boodschapjes vooral drinken en extra water.

Op naar Terracana lodge. We zijn wat eerder en we weten niet hoe laat we hier kunnen in checken.
Het is even half drie als we hier aan komen. We worden welkom geheten door een man, lijkt een beetje op catwaezel maar dan verkleed als cowboy. Wat een raar figuur. We kunnen nog niet op onze kamer, maar beneden is een grote ruimte met allerlei spelletjes, tv, een PlayStation en heel veel dvd's waar we mogen wachten. Deze ruimte is 24 uur per dag open. Als de kamer klaar is worden we geroepen. De kinderen gaan hier proberen te darten en te poolen. Na een half uurtje komen ze ons roepen en mogen we op onze kamer.
Ik geef aan dat ik wil weten waar het restaurant is, zodat we weten waar we morgen kunnen ontbijten. Bij de reservering staat dat het ontbijt is inbegrepen. Helaas hebben ze geen restaurant hier en serveren dus ook geen ontbijt. Maar in de boeking staat dat we een continentaal hebben. Dat schiet weer lekker op.
Dan naar de kamer. We hebben kamer 9. volgens de eigenaresse kunnen we met het voetpad naar beneden lopen. Dat wil dus zeggen dat we met alle bagage naar beneden moeten lopen. En als we weggaan weer alle bagage naar boven moeten sjouwen. Oke het is niet anders. Maar eerst naar het huisje lopen. Als we bij het huisje aankomen schiet ik echt in de lach. Het bestaat uit een kamer met twee 2 persoonsbedden en een stapelbed, een bak en twee stoelen en een tafel. In de hoek een koelkast die zijn langste tijd heeft gehad. In de gang een kaptafel en een kast met een stellingkast erin waarin allerlei plastic weggooi bekers, bestek en bordjes liggen. Een zaklamp en wat faciliteiten om koffie en/of thee te zetten.
En een badkamer. Het is een klein knus huisje. Leonieke en Niels hebben al snel hun plekje veroverd op het stapelbed en Lennard een groot bed voor zich alleen. Er is ook nog een achter deur waar we een buitje plekje hebben met twee ijzeren stoeltjes en een tafeltje en een wat lounge achtige stoel met een voetenbankje en natuurlijk een bbq.
Het uitzicht is werkelijk prachtig. Maar er loopt ook een auto pad lijkt wel. Gelukkig is er een schoonmaakster en we vragen het haar en nu blijkt dat we wel met de auto vlak bij het huisje kunnen komen. Dat is makkelijker om de bagage uit te laden.
Dan gaan we kijken wat we gaan doen. En waar we vanavond kunnen eten. We hebben wat tips gekregen bij de check in, maar als we het informatie boekje lezen mogen in deze restaurants geen kinderen komen. Dat schiet op. We besluiten om maar gewoon een stuk te gaan rijden en dan zien we het wel. We willen ook nog even navraag gaan doen voor het White water rafting dus we stappen in de auto en gaan op pad.
We rijden een stuk en komen dan bij Stellar rafting. We vragen hier de benodigde informatie. Lennard, Leonieke en Wim mogen raften. Die gaat morgen om 14.30 uur en Niels en ik kunnen floating(dobberen) doen en deze vertrek morgen om 15 uur. We boeken hem gelijk dus morgen zijn we onder de pannen.
We rijden richting mount Robson en komen langs een waterval the rearguards waterval. Het is een wandeling van een half uur dus dat is met de kinderen goed te doen. Wat is het hier prachtig en wat voor geweld komt het water naar beneden.
Als we naar boven lopen komen we een klein beekje tegen en daar mogen de kinderen even met hun handen in voelen hoe koud het water is. en jawel Niels gaat natuurlijk weer op zijn knieën in het beekje. Grote hilariteit.
Dan rijden we door naar mount Robson. De top ligt in de wolken, maar wat indrukwekkend. We zien verschillende mensen een heerlijk ijsje eten en we besluiten ook dat we wel een ijsje hebben verdiend. Maar wat een ijsjes. De kinderen nemen allemaal 2 bolletjes, maar snijden zich gigantisch in hun vingers hoe groot dit is. In Nederland hebben we het dan over vier tot vijf bolletjes. Maar wat een heerlijk ijs.
Nadat we de ijsjes op hebben gaan we weer op pad. Richting de rafting, want daarnaast ligt een restaurant waar je heerlijk kunt eten.
We zitten onder een grote party tent aan de Fraser rivier. Wat is het hier heerlijk zitten. Er vliegen hier kolibrietjes, echt leuk om te zien.
De kinderen en Wim hebben heerlijk een kipburger en ik heb inktvis. Het eten is heerlijk.
Na het eten rijden we nog een flink stuk door in de hoop op wildlife, maar helaas zien we niet zoveel. Als we naar het huisje rijden zien we plots een coyote die over de weg steekt.
Toch nog wat gezien. In het huisje doen we nog even wat drinken en gaan dan in bed. Hopelijk met minder muggen, maar ik vrees met grote vrezen.