Naar Clearwater

Vandaag vertrekken we weer vanuit Revelstoke en gaan we naar Clearwater in Wells Grey Provincialpark. Een lange rit, maar door een mooi natuurgebied.
Maar eerst gaan we ontbijten boven op mount Revelstoke.
We gaan met de gondola naar boven tot het eerste uitstappunt en daar ligt een restaurant. Je kijkt er prachtig over de vallei heen.
We gebruiken daar een heerlijk ontbijtbuffet. Het is er erg rustig, maar het blijkt dat het om 7 uur echt verschrikkelijk druk is geweest met gasten die met een busreis reizen. Dus 8 uur hebben we dus goed bedacht.
Na een heerlijk vers bereide omelet en heerlijke broodjes en voor de kinderen wafels gaan we met een volle buik weer terug met de gondola naar beneden. 3 teleurgestelde kinderen die eigenlijk via de rodelbaan naar beneden wilde. Maar helaas hebben ze dit gisteren gedaan.
We gaan eerst de tassen en koffers inpakken en dan zorgt Wim dat hij de auto pakt en uitcheckt samen met Lennard. En ik ga samen met Niels en Leonieke nog mount Revelstoke op helemaal naar boven, maar deze gondola gaat pas om 10 uur open. We wilde na het eten maar de gondola was nog dicht. Wim heeft even bedacht dat hij ook mee wilde maar toen hij naar boven keek heeft hij zich toch bedacht. het is wel erg hoog.
Samen met Niels en Leonieke ga ik wel. Het eerste stuk valt wel mee. Dan naar de tweede gondola en die is echt hoog. Het verloopt soepel en in 10 minuten ben je boven op de berg. Het waait boven een klein beetje, maar daar voel je weinig van als je in de gondel zit. Leonieke vertelt dat ze het best spannend vindt en dat ze alleen bang wordt als hij stopt. Ze heeft het nog niet gezegd of de gondel stopt. En dan voel je de wind wel heel goed en gaat de gondel schommelen. Dit is niet fijn met de afgrond onder je. Dan zit je erg hoog. Gelukkig duurt het niet lang en zet de gondel zich weer in beweging. Als we boven zijn aangekomen hebben we echt een prachtig uitzicht. Het is zelfs al lekker warm. Daar was ik een beetje bang voor dat het koud zou zijn boven, maar dat viel gelukkig mee. Er ligt zelfs nog een stuk sneeuw en ja daar moet even opgespeeld worden. We maken een paar mooie foto's van het uitzicht en gaan na een kwartier weer naar beneden met de gondola.
Alles zit al in de auto dus we kunnen weer op pad.
We gaan eerst even in het stadje Revelstoke boodschappen doen, zodat we iig. drinken hebben en wat brood voor onderweg.
Wim heeft gisteren op de tablet een andere route gevonden om in Clearwater te komen dus gaan we opzoek naar de highway 5.
Bij Salmon arm rijden we de file in. Kan gebeuren, maar ik vind de lucht hier heel erg betrekken. Zonder argwaan bij de kinderen te wekken zet ik mijn gewone bril op en ja het lijkt wel of er een wazige lucht hangt. Omdat we heel de tijd met airco rijden hebben de ramen dicht, maar nu doe ik ze toch even open en jawel ik ruik een rook lucht. In de tussentijd probeer ik Wim zonder al te veel woorden op de hoogte te stellen van mijn idee. Ik wil bij de kinderen geen paniek veroorzaken. Volgens Wim is er een ongeluk gebeurd en geen bosbrand zoals ik denk.
We staan ruim een uur in de file, maar uiteindelijk gaat het allemaal rijden.
Leonieke zegt dat ze moet plassen en we gaan opzoek naar een toilet of een rustplaats. Uiteindelijk eindigen we bij een tankstation, maar hier zijn de toiletten gesloten omdat er geen water is. Dit wakkert mijn argwaan toch weer aan en het is nog steeds heiig en het ruikt nog steeds naar brand buiten. De jongens hebben het dan toch makkelijker en gaan achter een boompje staan, voor ons geldt dat niet. Dus op naar het volgende benzinestation hopelijk hebben ze daar wel toiletten.
En gelukkig is dit het geval.
Als we terug komen bij de auto vertelt Wim dat we een probleem hebben. De weg naar Kelona is afgesloten, omdat daar een grote bosbrand woed. Hopelijk kunnen we wel naar Kamloops. Doordat de wind is gedraaid hangt er nu overal rook. Dus ik had toch gelijk.
Leonieke raakt helemaal in paniek. We proberen haar gerust te stellen en met heel veel moeite lukt dit.
We besluiten nu via de route die de tomtom aangeeft zo snel mogelijk naar Alpine meadows te komen.
De verdere route verloopt soepel en uit eindelijk draaien we Wells Grey in. De bordje Clearwater doemen op. Ik kijk naar de bergwand en zie tot mijn grote schrik rook en ook stukken met rood gloeit oplaaiend vuur. Ook Leonieke ziet ze en raakt weer volledig in paniek. Ik vertel haar dat het aan de andere kant is en dat er een grote rivier tussen zit en dat deze bosbrand ons niet kan bereiken. Ze wordt weer rustig.
Dan draaien we naar rechts. Oeps nu komen we dus wel aan de kant van de brand. Maar we zullen zien. Aan het eind van de weg staat een man en een bord road Closed. Hij vraagt wat we komen doen en vertellen hem dat we naar Alpine Meadows moeten. Het hotel is geëvacueerd en zal zeker tot het weekend dicht blijven. En hier zouden wij drie nachten overnachten.
Leonieke kunnen we nu weg dragen. Ze is niet meer te stoppen met huilen.
We gaan naar een plekje waar we de lokale agent van Tenzing kunnen bellen, maar die nemen niet op. Dus dan maar het noodnummer van Tenzing. Er is inderdaad aan de kant van Alpine Meadows een grote bosbrand en uitvoorzorg hebben ze het hotel gesloten er is geen water en elektriciteit.
Ze gaat bellen en we zullen binnen een half uur terug gebeld worden. In de tussentijd rijden wij naar het visitor center.
Hier willen ze ons met alle liefde helpen. Er is genoeg plek in de omgeving. Alleen Wells Grey is afgesloten dus er is ook niet veel te doen.
Uiteindelijk om tien voor 7 besluiten we in overleg met de mevrouw van Tenzing om zelf een onderkomen te zoeken. Bij het visitor center hebben ze een onderkomen gevonden. Een appartement guesthouse rock. Dit is een huis van een particulier. We komen aan en wat een mooi huis.
Voor vannacht hebben we in ieder geval een slaap plek. Hopelijk kunnen we Leonieke weer wat rustiger krijgen.
Op internet zien we dat het echt heel heftig is. 14.000 mensen in 100miles geëvacueerd de wegen naar Vancouver zijn afgesloten i.v.m. grote bosbranden en de noodtoestand is afgekondigd. Oké, we zullen ook maar even het thuisfront op de hoogtestellen dat wij veilig zijn,dus worden de ouders om half 7 uit hun bed gebeld.
Voor ons is het nu half 11 's avonds. Uiteindelijk met een wel wat onrustiger gevoel vallen we uiteindelijk om even twaalf uur in slaap.